اشتباهات رایج در شروع هاله بینی

در مورد هاله بینی و روش های کلی آن و همچنین مزایایی که می تواند برای شما و اطرافیانتان داشته باشد مقالات مختلفی نوشته شده است.

در این مقاله در مورد اشتباهات رایجی که هنوز افراد در حین شروع یادگیری هاله بینی مرتکب می شوند و رفع آنها می تواند به اندازه ماه ها و حتی سالها پیشرفت آنها را جلو بیاندازد صحبت می کنم.

۱- اشتباه اول: عدم تقویت سلولهای استوانه ای و مخروطی چشمها

علاوه بر اینکه چشم سوم شما در هاله بینی نقش اساسی دارد ولی به هر حال بخشی از اطلاعات توسط سلولهای چشم به مغز می رسد. عادت نداشتن چشمان فیزیکی شما می تواند بسیاری از اطلاعات هاله را نادید بگیرد و به مغز نرساند.

در پست چرا دیدن موجودات غیر ارگانیک از گوشه چشم راحت تر است به این پدیده بیشتر پرداخته شده است. حتما گاهی متوجه عبور سایه های سیاه از گوشه چشم خود شده اید. این نورهای غیرفیزیکی کم رنگ توسط دید جانبی که بر عهده سلولهای استوانه ای چشم است قابل تشخیص می باشد. در ابتدای هاله بینی اگر به دید جانبی خود و تقویت این سلولهای چشمی بپردازید موفقیت سریع تری کسب خواهید کرد. برای تقویت سلول های استوانه ای و مخروطی چشم برای هاله بینی، تصویری در زیر آورده شده. روزی پنج دقیقه (دو بار در روز) به وسط تصویر نگاه کنید. کم کم با دید جانبی (دیدی که مستقیم با آن به اشیا نگاه نمی کنید) می توانید اشکال دیگر را هم مشاهده کنید که به تدریج تغییر شکل و تغییر رنگ می دهند. این تمرین خصوصا دیدن هاله های رنگی را تقویت می کند.

از کجا بفهمید سلول های استوانه ای چشم شما که مسئول دید جانبی است به اندازه کافی تقویت شده است؟

برای تمرین به شکل زیر توجه کنید. بهتر است شکل را چاپ رنگی کرده و هر دایره رنگی و نقطه سیاه مقابل آن را از اشکال زیر خود جدا کنید و در فاصله ۱٫۵ متری خود قرار دهید. باید بتوانید وقتی به یک نقطه سیاه خیره شده اید و با دید جانبی به دایره رنگی سمت راست آن نگاه می کنید رنگ متناظر هاله را دور آن مشاهده کنید. وقتی در این کار موفق شدید می توانید سراغ هاله بینی واقعی بروید. رنگ متناظر هاله ای هر رنگ به صورت زیر است:

اگر به رنگ قرمز نگاه می کنید هاله آن باید فیروزه ای باشد و برعکس.

رنگ آبی دارای هاله نارنجی و نارنجی هم دارای هاله آبی است.

رنگ بنفش دارای هاله زرد و برعکس است.

رنگ سبز دارای هاله صورتی و برعکس است.

همچنین مهم است که نگاه شما کاملا فیلکس باشد و ترجیحا پلک نزنید.

۲- تمرین در فضای پرنور

نورهای هاله به قدری ظریف هستند که در نور کامل روشنایی روز محو به نظر می رسند. درست مانند نور ستاره ها که در جوار نور خورشید ناپدید شده و تنها در شب دیده می شوند. محیط تمرین هاله بینی شما ترجیحا نیمه تاریک و یا تنها با نور شمع روشن شده باشد تا نورهای ضعیف هاله را بهتر مشاهده کنید. بعدا با پیشرفت در هاله بینی، میتوانید در نور اتاق شدید هم هاله بینی کنید.

۳- شروع از موجودات جاندار

بهترین سوژه برای شروع تمرین هاله بینی، انتخاب رنگ های تک رنگ ساده است. برای مثال استفاده از کاغذ رنگی و دیدن هاله آن. در مراحل آخر است که می توانید روی دوستان و آشنایان خود هاله بینی را انجام دهید.

۴- اشتباه گرفتن تصاویر باقی مانده در چشم با هاله

یکی از چیزهایی که هاله بینان مبتدی را به وجد می آورد و تصور می کنند هاله دیده اند اشتباه گرفتن هاله انرژی با رنگهای باقی مانده در چشم است. شما به یک نور لامپ خیره شوید. بعد از سی ثانیه به اطراف نگاه کنید. هنوز نور لامپ در سلولهای چشمان شما ذخیره شده و به هر طرف که نگاه می کنید نور لامپ را می بینید. این هاله نیست. هاله با حرکت چشمان شما حرکت نمی کند. این فقط خطای چشم است. هاله به محض آنکه رویتان را از جسم برگردانید از بین می رود. ولی اگر باقی ماند یعنی خطای چشمی مرتکب شده اید. در ابتدای تمرینات ممکن است هر دوی هاله و نورهای ذخیره در چشم را به طور همزمان ببینید. کم کم از دومی کم شده و فقط هاله را مشاهده می کنید.

۵- تک رنگ بودن هاله

مبتدیان ابتدا لایه اول هاله که شیری رنگ است را مشاهده می کنند و اگر کمی پیشرفت کنند تک لایه های رنگی از هاله را میبینند. هاله ما چند لایه است و اگر دیدید هاله ی چیزی فقط یک لایه دارد و مثلا فقط سبز است دلیل بر این نیست که این تمام قضیه است. شما فقط یک لایه را دیده اید و لازم است چشمتان را برای دیدن اعماق دیگر آن آماده کنید. یکی از تمرینات مناسب برای این کار، نگاه کردن به تصویری که دارای مثلث های متحدالمرکز است می باشد. اجازه دهید چشمتان به عمق عادت کند و در حالی که به داخلی ترین مثلث نگاه می کنید احساس عمیق بودن و ژرفای آن را حس کنید.

۶- فشار زیاد

هاله بینی باید در نهایت ریلکسی انجام شود. اگر فشار بیش از حد به خودتان بیاورید مانع از فعال شدن بخش معنوی وجود و انرژی های آن که برای دیدن هاله مناسب است می شوید. ذهن قضاوت گر شما باید خاموش شود و حتی اجازه دهد تصویر اصلی با پلک نزدن، محو شود تا ابعاد دیگر آن قابل مشاهده باشد. اکثرا هاله در مواقعی برای افراد مشخص می شود که از تلاش ذهنی خسته شده باشند و در انتهای مراحل تمرین باشند.

۷- عدم تمرین

اکثر افراد انتظار دارند هاله را مانند جعبه ای که باز می کنند تا ببینند داخل آن چه است سریعا مشاهده کنند. این طرز تفکر باعث سقوط در تمرین و دلزدگی شما می شود. دیدن هاله به تمرین و پشتکار نیاز دارد تا عضلات ذهنی شما به مرور زمان برای مشاهده آنها تقویت شود.

۸- توجه به مرکز به جای استفاده از دید جانبی

همان طور که در مورد اول گفته شد دید جانبی ما برای مشاهده پدیده های ماورایی قوی تر عمل می کند. بنابراین در حال خیره شدن به شی، سعی کنید با دید جانبی، حواستان به هاله ای که در خارج آن تشکیل می شود باشد. برای اینکه مطمئن شوید واقعا هاله ایجاد شده و یا باقی مانده تصویر در چشمان شما است به دو نکته توجه کنید. اگر واقعا هاله باشد کم کم در اولین ثانیه هایی که به آن چیز نگاه می کنید تشکیل می شود و دوم اینکه به محض قطع توجه شما، هاله از بین می رود. در حالی که تصویر باقی مانده در چشم، هم دیر تشکیل می شود و هم دیر ناپدید می شود.

البته این مشکلات و راه کارهایی که گفته شد تنها مربوط به شروع مرحله هاله بینی است و پیچیدگی ها از آنجایی شروع می شود که شما رنگهایی را ببینید و بخواهید تفسیر کنید که همان تفسیر کردنها خود به علم و تجربه بسیار زیاد نیاز دارد و در مقاله های دیگر در مورد آن صحبت می شود…