اثر منفی انجام چند کار با هم بر تمرکز فکر

حتما با واژه multitasking یا مولتی تسکینگ آشنا هستید. این واژه به معنی انجام چند کار به طور همزمان است. برای مثال شما در حال صحبت کردن با تلفن هستید ولی لباس ها را هم اتو می کشید.

معمولا در بهترین حالت می توان بر روی دو چیز به صورت همزمان کار کرد ولی غیر ممکن است که بتوان روی هر دو در یک زمان تمرکز کرد. در واقع مولتی تسکینگ تغایر شدیدی با تمرکز فکر دارد. شما یا واقعا بر روی تماس تلفنی تمرکز کرده اید و یا بر اتو کشیدن لباس ها تمرکز می کنید و صدای شخص فقط در پس زمینه توجهتان شنیده می شود. در واقع در هر لحظه فقط به یک کار می توانید تمرکز کنید ولی این توجه را به صورت نوسان گونه بین آن دو کار جا به جا می کنید و تصور می کنید از هر دوی آن کارها به طور همزمان آگاه هستید.

پس قدرت مولتی تسکینگ یا انجام چند کار به صورت همزمان باعث می شود که مغز شما نقطه تمرکز را خیلی سریع بین آن چند کار بچرخاند. اگر واقعا مغز می توانست این جا به جایی تمرکز بین چند کار را سریع انجام دهد در این صورت حداقل برای امور روزمره ما مشکلی پیش نمی آمد ولی متاسفانه مغز قادر به کنترل اوضاع در کوتاه ترین زمان نیست.

آیا تا به حال برای شما پیش آمده است که مشغول نوشتن یک متن باشید و شخصی به اتاق شما آمده و با گفتگویی که انجام می دهد کار نوشتن شما را لحظه ای مختل کند؟ وقتی صحبت های آن فرد تمام می شود و می رود و شما مجددا به ادامه نوشتن می پردازید حدودا چند دقیقه طول می کشد تا حواستان سر جای اصلی باز گردد و به یاد بیاورید که چه کار می کردید و به چه موضوعی می پرداختید.

همچین اتفاقی در مورد مولتی تسک بودن نیز رخ می دهد و باعث می شود هر بار که بین یک کار، کار دیگری انجام دهید هزینه ذهنی قابل توجهی بدهید. این هزینه ذهنی مربوط به خسارت جا به جایی می شود.

خسارت جا به جایی به اختلال در عملکرد ذهنی در زمانی که تمرکز فکر ما از یک چیز به سمت چیز دیگر معطوف می شود گفته می شود. در مطالعه ای که در سال ۲۰۰۳ در مجله بین المللی مدیریت اطلاعات چاپ شد نشان داده شد که اگر فردی هر پنج دقیقه یک بار ایمیل خود را چک کند به طور میانگین حدود ۶۴ ثانیه طول می کشد تا بتواند به کار قبلی خود پس از چک کردن ایمیل بازگردد.

به عبارت دیگر به خاطر چک کردن ایمیل، از هر شش دقیقه، یک دقیقه آن تلف می شود.

بنابراین برای اینکه ببینید در زندگی خود چه قدر نتیجه می گیرید به این نگاه نکنید که چه میزان سرتان به کارهای مختلف گرم است بلکه ببینید چه قدر اصل سادگی را رعایت می کنید و در هر زمان فقط به یک کار می پردازید تا بازدهی شما بالا رود.

بنابراین از کجا بفهمیم به کدام کار بپردازیم و کدام را فعلا کنار بگذاریم؟

می توانید از روش وارن بافت استفاده کنید. او سه استراتژی ساده برای بالا بردن سطح بازدهی کارمندان خود ارائه کرده است.

برای مثال او به یکی از کارمندان خود گفت که ۲۵ هدف مهم خود را در فلان مورد و فلان بازه زمانی یادداشت کند. در مرحله دوم به او گفت که فقط دور پنج تای مهم آنها دایره بکشد. در مرحله سوم او دو لیست داشت. یکی لیست الف که دارای پنج هدف بود و دیگری لیست ب که دارای ۲۰ هدف باقی مانده از لیست ۲۵ تایی بود.

آن کارمند گفت که از الان شروع به کار کردن بر روی آن ۵ هدف مهم می کند. سپس بافت از او پرسید که پس با آن باقی لیست که ۲۰ هدف بعدی است چه می کند؟

کارمند جواب داد که اول از همه بر این ۵ هدف تمرکز می کنم و اگر وقت اضافه آوردم روی آن ۲۰ هدف هم کار می کنم.

بافت به او گفت: نه، تو اشتباه متوجه شده ای. آن ۲۰ مورد از موارد ممنوعه هستند و به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی نباید به آنها توجه کنی مگر آنکه ابتدا آن پنج کار اول را انجام دهی.

بنابراین برای حفظ تمرکز بر انجام کارها فقط نیاز نیست که هدف ها را مشخص کنید بلکه باید یک سری اهداف دیگر را هم از کارتان حذف کنید تا توجه شما تقسیم نشود و راندمان کاری شما افت نکند.

این مباحث را می توانید در مورد هر موضوعی بسط دهید حتی امور ماورایی. اگر قرار است مراقبه کار کنید و ساعت های زیادی تمرین کنید در این صورت انجام تله کینزی فقط یک حواس پرتی محسوب می شود و باید فعلا کنار برود.

نکته مهم دیگر اندازه گیری میزان پیشرفتتان است. ذهن شما تا وقتی به کاری تمرکز می کند که بداند پیشرفتی در کار است. بنابراین باید هر از چند گاهی آمار و ارقامی شفاف در مورد پیشرفت کار یا تمرینات خود ارائه کنید.

برای مثال ممکن است بگویید: من همچنان به مراقبه علاقه دارم چون در این ماه توانسته ام میزان تمرکز فکرم را از یک دقیقه به سه دقیقه برسانم.

یا من برنامه کاهش وزنم را دوست دارم و فقط به آن توجه می کنم چون در این ماه، سه کیلو لاغر کرده ام.

بحث مهم دیگر برای رسیدن به موفقیت، تمرکز بر مراحل انجام کار است نه نتیجه. شما باید شیفته و جذب مراحلی که برای رسیدن به هدف لازم است شوید و نه هدف نهایی.

برای مثال اگر هدف شما از انجام مراقبه، رسیدن به فلان قدرت ماورایی است باید به جای فکر کردن به آن قدرت، از مراحل مراقبه کردن و انجام تمرینات روزانه آن لذت ببرید.

یا اگر هدف شما این است که ده کیلو لاغر شوید به جای آنکه به فکر لاغری نهایی باشید از نوع رژیم غذایی سالم روزانه خود و تمرینات ورزشی که انجام می دهید لذت ببرید.

رعایت همه شرایطی که در این مقاله گفته شد می تواند میزان تمرکز شما بر کارها و رسیدن به موفقیت را بسیار بسیار بیشتر کند.