القای رويابينی توسط روش حافظه رويا

در اين روش، ما قبل از خواب به کمک برخی تلقينات، حافظه انجام رفتارهايي خاص برای پی بردن به خواب يا رويا بودن خود را در حين خواب ديدن ايجاد می کنيم. در حالت عادی، مجموعه رفتارها و باورهای ما در طی روز به سختی وارد عالم رويا شده و بسياری از آنها حتی برای تمايز خواب از بيداری کاربردی ندارند.

دوره انتقال از حالت بيداری به خواب، که به آن اصطلاحاً خلسه گذر می گوييم، زمانی طلايي است برای انتقال خواسته های خود از حالت هوشياری کامل به مرحله رويا ديدن. در واقع هر چيزی را که در خلسه گذر، قصد کنيم، معمولاً همان را در عالم رويا خواهيم ديد.

برای آزمايش اين تئوری، دفعه ی بعد که به رخت خواب می رويد و پلک های شما سنگين شده و نزديک به خواب رفتن هستيد، به خود تلقين کنيد که کابوس خواهيد ديد. با کمال ناباوری و به احتمال ۱۰۰% حتماً خوابی ترسناک و دلهره آور خواهيد ديد.

همچنين می توانيد به خود تلقين کنيد که سر فلان ساعت از خواب بيدار می شويد و خواهيد ديد که دقيقا سر همان ساعت بيدار خواهيد شد.

شرط به وقوع به پيوستن اين حالت اين است که تلقينات را حتما در حالت نزديکی به از دست دادن هوشياری و به خواب رفتن انجام داده و پس از انجام تلقينات، به چيز ديگری فکر نکنيد.

در واقع آن تلقين، آخرين چيزی باشد که قبل از خوابيدن به آن فکر کرده ايد. اگر هم به طور اتوماتيک بيدار شديد دوباره قبل از خوابيدن، تلقين مربوطه را انجام دهيد.

پس از آنکه مسئله فوق برای شما ثابت شد می توانيد مراحل زير را برای القای رويابينی انجام دهيد:

ابتدا لازم است که در تمرين رويای القايي و انجام آزمون واقعيت، مهارت پيدا کرده باشيد. سپس هر شب، پس از چند ساعت خواب بيدار شده و هنگامی که دوباره به خواب می رويد، به خودتان تلقين کنيد که حتما در عالم رويا، آزمون واقعيت را انجام خواهيد داد.

شايد فکر کردن به اين موضوع تا به خواب رفتن کامل شما، چندين دقيقه طول بکشد. به هر حال اين تلقين آخرين چيزی باشد که به آن فکر کرده ايد. همچنين می توانيد صحنه هايي از رويای قبلی خودتان را به ياد آوريد و اين بار تصور کنيد که در آن آگاه شده ايد.

هر بار که خود به خود از خواب بيدار شديد نيز اين تلقينات را انجام دهيد.

پس از اندکی تمرين، خواهيد ديد که در عالم رويا به راحتی قادر به انجام آزمون واقعيت و آگاه شدن هستيد.

آزمون های واقعيتی که در طی روز انجام داده ايد برای افزايش ميزان آگاهی ذهنی شما به شرايط خواب يا بيداری شما بوده و تلقينات قبل از خواب، به انجام اين آزمون در حين رويا کمک فراوانی خواهد کرد.

اما چرا اين روش را حافظه رويا ناميده ايم؟ در واقع در طی اين تکنيک، يک حافظه مجزا در هنگام خلسه گذر ايجاد شده و سريعا وارد مرحله رويا می شود. اين در حالی است که ساير حافظه های ذخيره شده در مغز (حتی خانه ای که در آن زندگی می کنيم) در حين خواب، تقريباً غير فعال می شوند.

برای مثال ما می دانيم که در مقطع ابتدايي نيستيم و سال ها از اين موضوع گذشته است ولی در حالت رويا ديدن ممکن است بخش هايي از اين حافظه در اثر به خواب رفتن بخش های وسيعی از مغز، دچار نقصان شده و در رويا ببينيم که در حال رفتن به مدرسه در مقطع ابتدايي هستيم و هيچ وقت هم تعجب نمی کنيم چون نه تنها بخش ذخيره حافظه مغز بلکه قسمت منطق آن نيز تا حد زيادی به خواب رفته و مانند افراد نيمه مرده در رويا هستيم.

اما تلقين ايجاد شده در هنگام خلسه گذر، به صورت حافظه ای دست نخورده و بکر در هنگام رويا ديدن باقی مانده و به راحتی آن را به خاطر می آوريم و انجام می دهيم.