تجربه نزدیک به مرگ در کودکان چه مفاهیمی را می تواند داشته باشد؟

تجربه نزدیک به مرگ یا NDE می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد. برای یادآوری، تجربه نزدیک به مرگ حالتی است که فرد در اثر حادثه یا اتفاقات دیگر برای چندین ثانیه تا چند دقیقه دچار مرگ کلینیکی می شود و روح او از بدن خارج شده و شاهد ماجراهای دنیای دیگر و یا مشاهده پدیده های همین دنیا بدون واسطه بدن فیزیکی خود می شود. سپس روح او دوباره به طور معجزه آسا به بدن بازگشته و علائم حیاتی او هم برمی گردد.

حالا اگر این تجربه نزدیک به مرگ در کودکان کم سن اتفاق بیفتد چه نتایج مهمی می توان از آن گرفت؟

یکی از دلایل اهمیت مطالعه تجربه چنین افرادی این است که آنها هنوز سن کمی داشته و کمتر در معرض باورهای مذهبی و مفهوم مرگی که دیگران برای آنها توصیف کرده اند هستند. آنها حتی ممکن است ندانند مرگ چیست و چگونه است. پس اگر این کودکان بتوانند مفاهیم مذهبی و نحوه مرگ را طبق چیزی که ادیان به آن اشاره کرده اند را برای اولین بار از آنها آگاه شوند (آن هم به طور مستقیم و بدون واسطه دنیایی) در این صورت تجارب آنها می تواند گواهی بر حقانیت بیشتر ادیان و جهان پس از مرگ باشد.

در مطالعه ای (توسط Jeffrey Long در سال ۲۰۱۴) که بر روی ۲۶ کودک ۵ ساله و زیر ۵ ساله (به طور میانگین ۳٫۶ سال) که دچار تجربه نزدیک به مرگ شده بودند ۳۳ سوال مهم در مورد تجاربی که داشتند پرسش شد. گروه دیگری هم متشکل از ۵۸۵ نفر انتخاب شد که در زمان تجربه نزدیک به مرگ، بالای ۶ سال سن داشتند. از آنها نیز این ۳۳ پرسش مطرح شد. نتایج آماری نشان داد که تفاوت زیادی بین پاسخ های این دو گروه به این سوالات وجود نداشت و همه آنها تجارب تقریبا یکسانی را در لحظات نزدیک به مرگ پشت سر گذاشته بودند. نتایج نشان داد که محتوای تجربه گروه افراد زیر ۵ سال مشابه کسانی است که بزرگتر و یا کاملا بالغ بوده اند.

یافته های این مطالعه مشابه تحقیقاتی است که دکتر Cherie Sutherland با بررسی ۳۰ ساله موارد مربوط به تجربه نزدیک به مرگ کودکان انجام داده است. او گفته است که:

به نظر می رسد که تجارب یک کودک خیلی کم سن باید محدود به سادگی دایره لغات او باشد. ولی حالا واضح است که سن کودکان در زمان تجربه نزدیک به مرگ به هیچ وجه نمی تواند مانع پیچیده شدن تجربه آنها شود. حتی کودکانی که هنوز حرف زدن را یاد نگرفته بودند بعدا توانستند تجارب پیچیده خود را بازگو کنند. سن به هیچ وجه نمی تواند بر روی محتوای تجربه نزدیک به مرگ تاثیر بگذارد.
چیزهایی که این کودکان کم سن تجربه کرده اند بسیار شبیه افراد بالغ تر بوده است. پس تجارب نزدیک به مرگ و چیزهایی که در آن دیده می شوند ارتباط زیادی با تلقین، باورهای جامعه و پیش آگاهی در مورد جهان پس از مرگ ندارد چون جهان بعد مرگ یک چیز حقیقی و مسلم است که توسط تجربه نزدیک به مرگ که آن نیز پدیده ای واقعی است قابل اثبات می باشد.

این در حالی است که پدیده های تخیلی مانند خواب دیدن و توهم زدن به شدت وابسته به باورهای شخصی افراد و فرهنگی که در آن بزرگ شده اند است و ضمیر ناخودآگاه آنها ترکیبی از آنها را برای آنها رقم زده است در حالی که در مورد تجربه نزدیک به مرگ که ضمیر ناخودآگاه به کنار می رود و روح انسان با حقانیت پدیده ها تماس بیشتری دارد ممکن است چیزهایی را برای اولین بار تجربه کند که قبلا بدون آنکه آنها را در متون دینی خوانده باشد و یا از کسی شنیده باشد ببیند.