داستان ماورایی – دو صورت (قسمت دوم) – (نویسنده: تنها)

سلام به تمام دوستان .
استاد می خواستم بگم که سایت یکم عوض نشده .
یکم دقیق تر شده .
.
.
داستان:

(لینک قسمت اول این داستان ماورایی)

هی پسر جون چرا این طوری شدی ؟
مگه من چطوری شده بودم به دستام نگاه کردم سیاه سیاه بود و بعد به آب کثیفی که زیر پام بود نگاه کردم خدایا از چیزی که دیدم تعجب کردم کل سر و روم سیاه و دو چشم درشت که مردمک سیاه نداشت کاملا سفید . داشت ترس برم می داشت .
نمی تونستم حرکت کنم انگار یک نیرویی منو وادار می کرد .
سیاهی که روم بود شبیه یک انرژی تاریک به نظر می یومد .
– هی پسر ؟
سرم رو بالا گرفتم و بی اختیار و بدون اراده گفتم .
– زندگی هیچ ارزشی نداره این انسان ها هستند که باارزشش می کنند .
از چیزی که به حرف آورده بودم ترسیدم حتی صدام خشن تر شده بود.
بعد بی اختیار یه شمشیر که نمی دونم از کجا اومده بود کشیدم و با اون سرباز مبارزه کردم . بعد از کمی نبرد اونو کشتم خیلی ترسیده بودم پا هام سست شده بود اما نیرویی نمی گذاشت من بیفتم . بعد اون وسطی که رئیس بود به اون یکی سرباز دستور داد که بیاد جلو و منو بکشه . خیلی از من ترسیده بود .
اونم کشتم فقط اون یکی مونده بود .چند قدم به سمتش رفتم .
از ترس گفت : هی پسر اگه بیای جلو تر این دختر رو می کشم.
– تو این کار رو نمی کنی چون می دونی بعدش می میری .
با ترس دختر رو ول کرد و فرار کرد . دختر دو زانو جلوی من نشسته و سرش
رو پایین آورده بود .
ناگهان این نیرو پراکنده شد و من به شکل قبلی برگشتم اما سر درد می کرد همون جا نشستم و سرم رو بین دستام گرفتم.
بعد خودم رو در جایی دیگه دیدم.
– اینجا دیگه کجاست؟!؟
– اینجا ذهن توست ؟!
ها همون بود اون قیافه ای که چند لحظه پیش بودم اومده بود خیلی ترسیدم .
– تو کی هستی ؟؟؟
چشماش زو باز کرد و خیره بهم نگاه کرد . – من بخش تنفر . شجاعت . مهارت ها و ضمیر ناخودآگاه تو هستم .
– چی داری می گی مگه ممکنه ؟!؟
– اون نفرت و تاریکی قدیمی که ازش فرار می کردی و فراموشش کردی اون من بودم نیروی عظیمی که به فراموشی سپرده شد .
– تو خود برتری ؟؟
– نه اما خود پست تر هم نیستم اون چیزی که از تو گرفته شده و با خصوصیات منفی تو ترکیب شده .
– حالا می خوای چی کار کنی ؟ منو بکشی؟
– اگه تو بمیری منم با تو می میرم ؟ حالا بهتر بر گردی اون دختر داره صدات می کنه .
دوباره اومدم تو اون کوچه .
– آقا پسر آقا پسر کجایید؟
– ها؟!!اوه ببخشید سرم خیلی درد می کنه .
بعد دستم رو گرفت و کف دستش رو گذاشت رو کف دست من یک نیروی سفیدی از اون خارج شد و بعد پرسید .
– حالا خوب شدید؟
سردردم رفته بود خیلی عالیه .
– چکار کردی خوب شدم.
– این کاری در مقابل چیزی که انجام دادین نبود .
– خواهش . می شه بگی اونا کی بودن ؟
– چیزی زیادی نمی تونم بگم فقط بدون اونا می خواستن منو ببرن پیش پدرم .
– مگه بده آخه ؟
– پدرم یک انسان پسته و حتی به من که دختر شم رحم نمی کنه بعدا می خواستن منو بکشن.
– وای خدا چه بد ؟
– خوب شد شما اومدین و منو نجات دادین . کمرش رو خم کرد و ازم تشکر کرد .
– نه بابا کاری نکردم وظیفه بود .
خودمم می دونستم دارم چی می گم کار من نبود .
– از کجا شمشیر زنی رو این طوری یاد گرفتی ؟!!
– نمی دونم ناخودآگاه شمشیر می زدم فقط یادمه قبلا به شمشیر زنی علاقه داشتم .
می رفتم باشگاه اما زیاد تمرین نمی کردم زود خسته می شدم و فقط بیشتر تماشا می کردم.
دختر بسیار شگفت انگیز دست تاش رو با چند حرکت تکان داد و یک چیزی شبیه به دروازه بعدی ساخت .
– می یای ؟
شک داشتم اما کنجکاوی داشت منو می کشت .
– آره حتما .
یه دفعه یک صدایی شنیدم که باعث شد متوقف شم .
– نرو اگه جونت رو دوست داری نرو .
دوباره همون اومده بود سراغم .
– چرا نرم ؟؟!
– حس خوبی نسبت به اون دختر ندارم .
– اینقدر بد بین نباش من می رم .
– گفتم نرو !!
اومدم پشت دختر اول اون داخل شد و بعد من .

ببخشید این قسمت خیلی طول کشید .

نویسنده : تنها